Wanda is nogal kieskeurig wat hondenbrokken betreft. Het restant welk ik mee had gekregen en welke zij blijkbaar jarenlang heeft gegeten, raakte ze bij mij niet aan. In een dierenspeciaalzaak een nieuwe kleine hoeveelheid overheerlijke (aan de foto's op de zak te oordelen) hondenbrokken gehaald maar bij de derde portie begon ze al minder te eten. Na dagen van 'de brokken moeten toch op' en een hond die mij telkens aankeek van 'ik wil ander eten' ben ik overstag gegaan en heb ik opnieuw (na deskundig advies) andere brokken gekocht. De twee zakken 'oude' hondenbrokken stonden in de kelderkast en telkens als ik iets wilde pakken moest ik om de zakken heen lopen. Een paar dagen terug heb ik de inhoud van de zakken in schaaltjes gedaan en een deel van de brokken aan Wanda gegeven in de hoop dat ze na een paar weken haar oude brokken wilde eten. Haar blik naar mij was duidelijk: NEE. Omdat ik druk bezig was heb ik beide schalen op de keukentafel geparkeerd. Over mijn jongste heb ik al het een en ander hier geschreven, hij is diegene die altijd eerst iets doet alvorens na te denken. Terwijl ik dus aan het opruimen was en druk heen en weer liep, was hij thuis gekomen van school. Ik was met de was bezig toen ik hem vanuit de keuken hoorde roepen 'mama, mag ik wat van die pepernoten pakken'. Ik dacht alleen maar 'welke pepernoten'? Terwijl jongste de eerste pepernoot net in zijn mond had gestopt riep zijn oudere zus 'dit zijn hondenbrokken gekkie'.
0 Comments
Leave a Reply. |
NIEUWSRegelmatig zal dit blog bijgewerkt worden met nieuwsfeiten rondom mijn plannen, opvoeding, gedragstherapieën, coaching, autisme, natuur, burn-out, perfectionisme, talenten, lichaam, geest, voeding, beweging, angsten, persoonlijke kracht, spiegelen, innerlijke rust, balans, stress, blinde vlek, belemmeringen, ontspanning, ervaringen rondom mijn kinderen en nog veel meer....... Archives
February 2019
Categories
All
|