Ineens.....

.....is de dag er dat de basisschooltijd achter mij ligt. ​Nog net niet helemaal want op mijn keukentafel liggen nog een paar schoollades die schoongemaakt moeten worden en er wacht een musical om gehoord te worden maar daarna zeg ik gedag tegen traktaties en kinderfeestjes, het rijouderschap, de begeleiding van uitstapjes, de poetsbeurten en andere dingen waarvan een beroep op me werd gedaan. 
Waren het ooit de poepluiers waarvan ik dacht dat er nooit een einde aan zou komen zo is het nu de basisschooltijd en mag ik er langzaam aan wennen dat er een dag komt dat mijn kinderen een eigen weg gaan.

Gelukkig wil de oudste (ODD-er) thuis blijven wonen en hoef ik niet bang zijn dat het 'empty nest syndrome' mij te pakken krijgt. Gamen (snel internet) en eten zijn de twee basisbehoeften van hem dus waarom zou je hotel mama willen verlaten? Oudste heeft 'gelukkig' geen toekomstdromen, geen ambities, geen kleine doelen.....oudste leeft per dag en het liefste tot diep in de nacht. Hij leeft in zijn eigen universum, hij is zijn eigen universum waarin niets hoeft of moet en waarin hij eindeloos mag schelden. Gelukkig wil hij thuis blijven wonen. Waar ik vroeger nog dacht 'het komt allemaal goed' zie ik nu steeds duidelijker de contouren van 'het komt allemaal anders'.

Dat het vaak anders komt dan vooraf gedacht is wel de rode draad in mijn leven. Toen ik jong was leidde dit weleens tot teleurstellingen, frustraties en verdriet. Later besefte ik dat het  'anders' er juist voor had gezorgd dat ik 'andere' keuzes heb moeten maken die mij ook ergens 'anders' gebracht hebben. Dankzij 'andere' keuzes doe ik 'ander' werk, heb ik 'andere' opleidingen gevolgd, heb ik 'andere' kinderen en vrienden en heb ik in een 'ander' land een huis gekocht. 

Anders betekent persoonlijke groei en nieuwe uitdagingen!