Ritalin, een liefdeloze bedwelming?

"Wie niet in de maat loop krijgt ritalin" of "Iedereen heeft tegenwoordig ADHD" of "Kinderen verdienen duidelijkheid, aandacht en respect in plaats van het liefdeloze bedwelmen van hun geest".....allemaal letterlijke uitspraken met een stigmatiserend karakter waardoor de lezer/ontvanger een bepaalde denkrichting wordt 'opgestuurd'.

Het gaat over het gebruik van ritalin bij kinderen. Ritalin is in volksmond het woord voor methylfenidaat. Veel mensen blijken een tekort aan dopamine te hebben. Dopamine is een neurotransmitter die voor de overdracht van impulsen en/of signalen tussen zenuwcellen zorgt. Methylfenidaat heeft een verhogende werking op de hoeveelheid beschikbare dopamine en deze stof stimuleert het meest de remmende of inhiberende neuronen van het centrale zenuwstelsel; eigenlijk is ritalin/methylfenidaat een soort rembekrachtiger.

In alle media aandacht die het gebruik van ritalin krijgt, onderstreep ik de zorg dat er teveel kinderen ritalin slikken en ook dat er te weinig bekend is over de lange termijn effecten c.q. bijwerkingen. Niet alle zichtbare symptomen van hyperactiviteit, verminderde aandacht, langere reactietijd, impulscontrole, fijne motorische coördinatie, waarneming & geheugen, leerprestaties etc. hoeven te duiden op een diagnose waarbij het gebruik van ritalin noodzakelijk is. Ik ben ervan overtuigd dat met een gezonde voeding een leefstijl veel symptomen zullen verminderen. Van diverse ouders heb ik verhalen gehoord waarbij leerkrachten bij mindere prestaties aangaven dat het gebruik van ritalin uitkomst zou bieden. Huisartsen zouden wat mij betreft wat strenger mogen zijn bij het uitschrijven van een recept; veelal volgen zij adviezen van anderen op terwijl er onvoldoende onderzoek naar een diagnose is verricht; van dat laatste ben ik zelf een paar keer getuige geweest.

Echter zijn er ook veel kinderen (en volwassenen) gebaat bij het gebruik van dit medicijn. Het grote voorbeeld is mijn oudste zoon die naar het voortgezet speciaal onderwijs gaat. Volgens zijn cognitieve capaciteiten zou hij met gemak VWO aankunnen; echter door zijn prikkelgevoeligheid en gedrag bleef het zonder medicatie de vraag of hij überhaupt een diploma zou kunnen halen. Aan het begin van het schooljaar was hij ingedeeld in de structuurklas, 12 kinderen op 1 leerkracht; hij slikte geen medicatie. Al snel werd duidelijk dat de structuurklas voor teveel afleiding zorgde en mijn zoon moest met veel verdriet verhuizen naar de specialcareklas; een klas met maximaal 8 kinderen op 1 leerkracht en schotten tussen de tafels. 
Een paar weken later loog het eerste rapport er niet om, heel veel onvoldoendes omdat hij simpelweg op alles reageerde, dus te vaak afgeleid was en de proefwerken niet of maar gedeeltelijk maakte. Als je teveel onvoldoendes hebt moet je van school en heel veel smaken heb je in het speciale onderwijs niet.....meer als specialcare is er NIET; concreet zou dit betekend hebben dat hij naar het VMBO had gemoeten. In december is hij gestart met ritalin (een langwerkende vorm) en de rembekrachtiger doet goed zijn werk. Bijna alle onvoldoendes zijn voldoendes geworden en de dreiging van school te moeten wisselen is nagenoeg verdwenen. Hij kan weer taakgerichter werken en laat zich niet door elke zucht, regendruppel, opmerking, gekraak van een stoel etc. afleiden. 

Dankzij medicatie kan mijn hoogbegaafde zoon waarschijnlijk een diploma op zijn niveau halen. Een ieder die denkt dat ritalin maar flauwekul is, wil ik vragen een bezoek te brengen aan het speciale onderwijs voor autisme (ASS) of speciale onderwijs voor kinderen met omgangs/gedragsproblemen. Alle kinderen die daar naar school gaan zijn zeer speciaal, ieder op zijn/haar manier en het zijn (bijna) allemaal kinderen die NIET in het reguliere onderwijs, zoals het nu is ingericht, mee zouden kunnen....ook niet MET ritalin.
Als journalisten of anderen die over dit onderwerp schrijven eerst deze scholen zouden bezoeken, dan zouden zinnen als "Het drogeren van kinderen met ritalin is het stelen van kindertijd ten behoeve van het gemak van volwassenen" tot de verleden tijd behoren en bestond er een reële kans dat er een goed artikel, welk alle kanten belicht, over het gebruik van ritalin geschreven zou worden!