Toen ik in 1991 voor het eerst in Frankrijk kwam voelde ik meteen de connectie met dit land en kwam er een soort oerinstinct naar boven dat ik daar thuis hoorde. Frankrijk is 'laissez-faire', ik ben 'laissez-faire'. Ongeveer een jaar geleden heb ik huizen in Duitsland bekeken want qua taal zou het een stuk makkelijker voor mij zijn, daarnaast liggen daar mijn roots. Ondanks dat een van de objecten een schitterende ligging had, bleef mijn gevoel mij ingeven dat mijn toekomst elders ligt.

Ruim een week geleden heb ik in Frankrijk het koopcontract (het voornemen) ondertekend en ben ik aansluitend met de huidige eigenaren naar het huis gereden en hebben wij gezamenlijk heerlijk twee uur in de zon op het terras gezeten en gekletst. De communicatie ging zeer soepel omdat de verkopers uit Duitsland komen. Het huis had ik op een Franse site gevonden maar toen de makelaar bij de eerste bezichtiging de luiken open deed en aan de voordeur een bord 'Willkommen' hing, gaf mij dit een fijn gevoel. De verkoper is ook een grote natuurliefhebber en hij kon mij in detail vertellen welke vogels, slangen, vlinders en andere dieren rondom het huis te vinden zijn. Hij had het huis in 2010 gekocht omdat hij voor een deel dezelfde droom had als ik......had....want sinds een jaar zit hij in een rolstoel.

Tussen het huis en de waterpartij loopt een wandelpad (openbare zandweg) en net nadat de verkopers hadden verteld dat in al die jaren dat zij er zijn geweest amper iemand voorbij is gekomen, klinkt er vanuit het pad naast/onder ons 'bonjour en passeert een Franse wandelaar mijn toekomstig huis.

​Soms vallen alle puzzelstukjes in elkaar en kan het snel gaan. Ondanks het zeer grijze en natte weer die dag voelde de eerste bezichtiging meteen heel erg goed aan. Bij thuiskomst heb ik alle plus- en minpunten en argumenten om het wel of niet te doen op een rijtje gezet en besloten een afspraak te maken voor een tweede bezichtiging. Deze keer was het schitterend lenteweer en werd ik bij het uitstappen uit de auto begroet door diverse exemplaren van een zeer zeldzame vlindersoort.
​Op weg naar huis wist ik het: dit wordt mijn huis, mijn levensgeluk!

En zo geschiedde, na een korte onderhandeling heb ik een huis in Frankrijk gekocht.....midden in de natuur, met een meertje, twee terrassen op het zuiden, 4 slaapkamers en het hoeft niet gerestaureerd te worden. Klussen zijn er zat want de basiskleur binnen en buiten het huis is donkerbruin en als iets niet mijn lievelingskleur is dan is het donkerbruin. Naast verven zijn er ook nog wat grotere klussen dus als er mensen zijn die toe zijn aan rust en die graag met de handen willen en kunnen werken mogen zich altijd bij mij melden (zie contactformulier) voor meer informatie.