De echte Kees

Een paar dagen terug heb ik de documentaire 'het beste voor Kees' gezien. Kees is een autistische man van in de veertig die nog bij zijn ouders woont en door hen de zorg en toewijding krijgt die hij nodig heeft. Het gedrag van Kees zoals bepaalde handelingen, zijn prikkelgevoeligheid (wat zich vaak uit in boosheid), het negeren van bepaalde vragen, zichzelf in het middelpunt zien, waren ontzettend herkenbaar. 
Geboeid heb ik van begin tot het einde gekeken en deelde de zorgen van de ouders hoe het nu verder zou moeten met Kees omdat ook ik zie waar Kees tot zijn recht zou komen en deze oplossingen er in Nederland helaas niet (meer) zijn. In onze huidige maatschappij is er voor mensen met bepaalde afwijkingen/kwaliteiten geen plek. De reacties op sommige sites naar aanleiding van deze documentaire zijn voor mij schokkend en het feit dat er op youtube al diverse 'gekke' filmpjes van Kees circuleren is kenmerkend van hoe een deel van de Nederlandse bevolking tegen een handicap aankijkt.

Voor iedereen die de documentaire graag wil zien, hieronder de link:
http://www.npo.nl/2doc-het-beste-voor-kees/02-06-2014/KN_1658125