Bedankt Kees!

Allereerst wil via deze weg Kees heel hartelijk bedanken voor de tijd en moeite die ‘hij’ heeft genomen om mij te ontmoeten, ‘zijn’ verhaal te vertellen en een hulpvraag bij mij weg te leggen. Nu is het aan mij om deze hulpvraag te vertalen naar een plan en onmiddellijk loop ik tegen mij eigen Kees, zijnde hulpvraag aan, namelijk: ik wil meer tijd voor mijn studie!

Eind 2011/begin 2012 heb ik de keuze gemaakt opnieuw te gaan studeren; door persoonlijke omstandigheden kon ik pas starten in september 2012. Bijna parallel aan mijn eerste lesdag gebeurde er op de school van mijn jongens van alles en begon voor beiden een heel vervelende en vooral verdrietige tijd. Mijn jongste zoon gaf als eerste aan van school te willen wisselen maar gezien zijn concentratieproblemen was een overstap naar een grotere school met grotere klassen geen voor de hand liggende keuze. Toch wilde hij heel graag naar die school. Nu, ruim een jaar later ondervindt hij in een klas met 32 kinderen grote problemen en ben ik zoekende hoe ik hem het beste kan helpen. Een tweede Kees doemt op met de vraag: ik zoek geschikte hulp voor mijn zoon!

Opnieuw verbaas ik mij over de hoeveelheid bedrijven/instanties die gespecialiseerd zijn in diagnostiek en die een algemene aanpak van leer- en gedragsproblemen aanbieden. Opnieuw zoek ik iets wat er blijkbaar nog niet is......
Daarnaast verbaas ik mij over de snelheid waarmee in DSM-IV hokjes gedacht wordt. Natuurlijk moet er gekeken worden welke moeilijkheden een kind ondervindt en dat hij of zij kenmerken van ADHD, ADD, PDD-NOS etc. heeft is prima maar ik merk continue dat ik een soort van objectiviteit mis als je kind eenmaal een diagnose heeft gekregen. Het is de diagnose die telt en niet meer de specifieke kenmerkten en talenten die je kind uniek maken.

Genoeg te doen op dit moment dus Kees nummer drie roept: ik wil een kloon die taken van mij overneemt!